Jan Bodakowski
Ewolucjonistyczna analiza zaangażowania Żydów w XX-wieczne ruchy intelektualne i polityczne - Kevina MacDonalda
O monumentalnej, 616 stronicowa, pracy naukowej profesora Uniwersytetu Kalifornijskiego Kevina MacDonalda „Kultura krytyki. Ewolucjonistyczna analiza zaangażowania Żydów w XX-wieczne ruchy intelektualne i polityczne”, wydanej przez wydawnictwo Aletheia, czytelnicy nie mają prawa się dowiedzieć. Zakazane są nawet słowa krytyki. które mogły by wzbudzić zainteresowanie książką ukazującą jak stworzone przez Żydów nurty intelektualne, skutecznie niszczyły cywilizacje zachodnią w XX wieku, jak destrukcja cywilizacji zachodniej służyła realizacji interesów społeczności żydowskiej.
Zdaniem Kevina MacDonalda Żydzi inicjowali nowe prądy intelektualne by zniszczyć tożsamość społeczeństwa zachodniego. Żydzi uważali, że nie wykorzenieni z swojej tożsamości chrześcijanie są zagrożeniem dla społeczności żydowskiej. Ta społeczna strategia ewolucyjna Żydów miała na celu umożliwienie dominacji Żydów w świecie zachodnim. Żydzi wchodząc w nowe ruchy intelektualne pozornie wykorzeniali się ze społeczności żydowskiej i głosili uniwersalizm, w rzeczywistości pozostawali lojalni wobec żydowskiej społeczności, a współcześnie i wobec Izraela.
Według autora „Kultury krytyki” skuteczność działań Żydów w rywalizacji ewolucyjnej wynika z tego ze Europejczycy maja tożsamość gloryfikującą indywidualizm, uniwersalizm, monogamie, równość płci, małżeństwa oparte na miłości, brak silnych więzi klanowych. A Żydzi tożsamość etnocentryczną, kolektywistyczną, ceniącą związki rodzinne budowane na kontraktach a nie miłości romantycznej, ułatwiającą zdominowanie ludzi zachodu. W konsekwencji ludzie zachodu budują społeczeństwa z ograniczonym rządem, oparte na prymacie własności prywatnej i wolnym rynku, nauce, otwartości grup społecznych, potępieniu pasożytnictwa społecznego, kooperacji w której mechanizmy rynku wymuszają korzyści dla wszystkich kooperantów. Natomiast Żydzi budują cywilizacje z zaprogramowanymi korzyściami dla swojej nacji, ksenofobiczną, z kolektywizmem, autorytaryzmem, charyzmatycznymi przywódcami, dogmatyzmem, podporządkowaniem się grupie, partykularyzmem moralnym mającym odmienną moralność dla swoich i obcych, niskim statusem kobiety. Wykluczające się normy obu cywilizacji uniemożliwiają im koegzystencje. Hiper kolektywizm i hiper etnocentryzm Żydów prowadzą do konfliktów Żydów z przedstawicielami wszelkich innych nacji.
Zdaniem MacDonalda wielowiekowe normy kulturowe Żydów i dobieranie się w pary tylko w kręgu swojej małej społeczności, poza biologicznym mechanizmem zwanym miłością romantyczną, doprowadziło do wykazywania odmiennych biologicznych zachowań. Dzieci żydowskie odmiennie niż dzieci europejskie z histerycznym lękiem reagują na obcych. Żydzi, zdaniem autora książki. są biologicznie uwarunkowani do ksenofobii i etnocentryzmu.
Kevina MacDonalda przybliżył czytelnikom role jaką Żydzi odegrali w zniszczeniu zachodniej tożsamości Ameryki. Wykorzystując już w latach trzydziestych całkowitą kontrole nad prasą, radiem, i produkcją filmową. Kanałem wykorzeniania Amerykanów były uniwersytety, media i polityka. Instrumentem niszczenia tożsamości Ameryki: popierana przez Żydów imigracja nie Europejczyków do USA, usuwanie chrześcijaństwa z przestrzeni publicznej. Dzięki tym działaniom dzisiejsza elita intelektualna USA jest zdominowana przez Żydów. Pomimo wewnętrznych różnic społeczność żydowska USA solidarna jest w: obronie Izraela, popieraniu imigracji, propagowaniu swobody obyczajowej i aborcji, pomocy diasporze żydowskiej na całym świecie.
Według autora „Kultury krytyki” dążenia Żydów do budowy rasistowskiej i mizoginicznej społeczności doskonale widoczne są w oparciu ustroju Izraela na rasistowskim nauczaniu Talmudu Dualizm moralny społeczności żydowskiej widoczny jest w tym, że wszystko to co Żydzi promują na zachodzie (laicyzacje, wielokulturowość, imigracje, wyrzeczenie się tożsamości), jest przez tych samych Żydów równocześnie odrzucane w Izraelu (w którym promują judaizacje, mono kulturowość, homogeniczność, czystki rasowe, zachowanie tożsamości). Co bardziej szokujące społeczność żydowska w krajach zachodu zwalczając zachodnią tożsamość u gojów, swoją żydowską tożsamość pielęgnuje, domaga się rasowych przywilejów, wyraża dumę rasową, wychowuje dzieci w duchu supremacji rasowej i ksenofobii, lojalności wobec Izraela a nie kraju zamieszkiwania. Analizy genotypów społeczności żydowskiej pokazują, że społeczność żydowska niezwykle restrykcyjnie dba o czystość rasową.
Żydowska strategia ewolucyjna, zdaniem Kevina MacDonalda, przejawiła się w zaangażowaniu się Żydów w komunizm. Dominacja Żydów we władzach komunistycznych i komunistycznym aparacie terroru pozwoliła Żydom na przeprowadzenie czystek rasowych wśród goi i ochronie swojej społeczności. Globalna solidarność żydowska sprawiała, że Żydzi z USA kreowali w USA pozytywny wizerunek sowietów, ukrywali zbrodnie komunistyczne i dominacje Żydów w sowieckich władzach. Do dziś amerykańska społeczność żydowska jest dumna ze swojej działalności na rzecz komunizmu i sowietów.
Dominacja w pop kulturze pozwoliła Żydom, zdaniem autora „Kultury krytyki”, na wmówienie amerykanom. że centralnym, wyjątkowym, niepowtarzalnym i irracjonalnym, punktem historii jest holocaust. Sam holocaust stał się dla Żydów fundamentem ich tożsamości, usprawiedliwianiem dla promocji Żydów we wszystkich dziedzinach życia, i dla dyskryminacji gojów. Dominacja Żydów w amerykańskich mediach pozwoliła im na kreowanie: pozytywnego wizerunku Żydów jako rasy najmądrzejszej i odważniejszej, negatywnego wizerunku białych chrześcijan jako idiotów i psychopatów, negatywnego wizerunku chrześcijaństwa, rodziny i patriotyzmu, obronę interesów Izraela, gloryfikacje izraelskich zbrodniarzy. Skutkiem żydowskiej propagandy w USA jest udział USA w bezsensownych i niemoralnych wojnach. które maja na celu realizacje geopolitycznych interesów Izraela, budowa wielokulturowej Ameryki niszczącej tożsamość i więzi społeczne, dalsza dominacja Żydów.
Kevina MacDonalda do destruktywnych ruchów intelektualnych stworzonych przez Żydów zaliczył boasowską szkołę antropologii, która usunęła z badań wszelkie zagadnienia zależności rasowych w społeczeństwie. Boasowcy negowali istnienie uniwersalnych zachowań kulturowych, krytykowali kulturę zachodnią, idealizowali kultury prymitywne i ich rzekomą swobodę seksualną.
Kolejnym przejawem destruktywnej roli Żydów w tworzeniu nowych ruchów intelektualnych było, zdaniem MacDonalda, zaangażowanie Żydów w tworzenie lewicy. Żydowscy rewolucjoniści czuli się Żydami, i nie dostrzegali sprzeczności między swoją żydowskością a lewicowością. Głównymi ideologami lewicy byli żydzi tacy jak Karol Marks. Największą lewicową organizacją w Rosji był żydowski Bund. Rządząc ZSRR Żydzi zwalczali inne tożsamość innych nacji, równocześnie dbali o przetrwanie tożsamości Żydowskiej. W ZSRR promowali takie żydowskie prądy intelektualne jak psychoanaliza. Podobnie awangardą komunizmu w USA i powojennej rewolucji kontrkulturowej była społeczność żydowska. To właśnie żydowscy studenci hojnie wspierani finansowo przez swoich rodziców często działaczy komunistycznych, w latach sześćdziesiątych niszczyli instytucje kultury zachodniej, promowali pogardę dla goi, rozprzestrzeniali rewolucje seksualna, zwalczali chrześcijaństwo, zachęcali do pacyfizmu i wspierania komunistycznych tyrani.
MacDonald uznał też za przejaw destruktywnej roli Żydów w tworzeniu nowych ruchów intelektualnych psychoanalizę. Zdaniem autora „Kultury krytyki” psychoanaliza: niszczy normy społeczne, promuje swobodę seksualną i praktyki autoerotyczne, negatywnie stygmatyzuje zachowanie cnoty. Twórca psychoanalizy Freud wierzył w wyższość moralną i intelektualną Żydów nad gojami, uznawał chrześcijaństwo i cywilizacje zachodu za szkodliwą, głosił że seks determinuje zachowania ludzi. Psychoanaliza była promowana przez sowietów. Psychoanaliza posłużyła Żydom do stworzenia teorii, że antysemityzm to zaburzenie psychiczne wynikające z patologii jaką jest zachodnia kultura i tożsamość. Teoria Freuda miała posłużyć Żydom do wyleczenia goi z antysemityzmu.
Kolejnym przejawem destruktywnej roli Żydów w tworzeniu nowych ruchów intelektualnych, miała być zdaniem MacDonald, szkoła frankfurcka w socjologii. Była ona sponsorowana przez żydowską finansjerę w Niemczech, a potem w USA. Przedstawiciele tej szkoły łączyli żydowskie pochodzenie z marksistowskimi przekonaniami. Zdaniem szkoły frankfurckiej zaburzone relacje z rodzicami, prowadzą do wytworzenia się osobowości autorytarnej, a w konsekwencji do faszyzmu, kapitalizmu i antysemityzmu. Antysemityzm jest więc wyrazem frustracji seksualnej i ekonomicznej. Za zaburzone relacje rodzinne odpowiadać ma chrześcijaństwo. Walka z osobowością autorytarną znalazła się na sztandarach rewolucji kontrkultury w latach sześćdziesiątych, i wszelkich ruchów dążących do zniszczenia zachodniej cywilizacji, w tym i postmodernizmu.
Jan Bodakowski
